Операциите извршени веднаш по дијагнозата ветуваат поуспешни резултати при повреди на нервите. Нервите растат 1 mm дневно од местото на поправка до целта. Најблиските цели од местото на поправка се рамото и лактот, а движењата во овие области може да се рестартираат за 6-12 месеци. За опоравување во движењата на раката треба многу долго време ако не постои пред операцијата. Кај повеќето пациенти чувството во раката се враќа 1,5-2 години по операцијата. Движењата можат да се добијат само во мал процент од нив, бидејќи мускулите овде не можат да го чекаат овој многу долг период и нивната структура се менува од мускулно во сврзно ткиво. Сетилните нерви од нозете се користат за поправка и замена на повредените нерви на брахијалниот плексус. Нервите земени од нозете се сензорни кои не предизвикуваат никакво откажување на движењето. Лузните на нозете по операцијата треба да се игнорираат за функциите на рацете.
Една од најважните точки на пациентот и неговиот/нејзиниот сродник
Гранките од пет нервни корени кои доаѓаат низ цервикалните боцки формираат сложена мрежа и ги контролираат сите движења и чувството на горните екстремитети. Оваа мрежа на нерви ја нарекуваме „Брахијален плексус“.
Нервите даваат електричен стимул на нашите мускули кои ги обезбедуваат нашите движења и чувство на допир. Кога нервите се надвор од функција и не можат да пренесат електрични импулси, движењето во овие мускули и/или чувството е невозможно.
Причини за парализа на раката може да бидат сообраќајни несреќи со мотор, друг вид сообраќајни незгоди, падови или какви било повреди. Кај затворени повреди пациентот се следи три месеци и во меѓувреме се прават некои тестови. Во некои случаи, иако структурниот интегритет на нервот не е оштетен, нервните функции може да се изгубат одреден период поради повреди на влечење. Закрепнувањето е забележано за три месеци кај повеќето од овие пациенти. Придружните повреди како што се фрактури на коските, повредите на крвните садови се испитуваат и треба да се третираат пред операцијата на нервите. Напредните радиолошки студии (МРИ, Миело КТ...) се корисни за да се покаже дали нервот е оштетен и ако е оштетен, нивото на повреда. Електрофизиолошките студии помагаат да се покаже преносот на нервите.
Операциите извршени веднаш по дијагнозата ветуваат поуспешни резултати при повреди на нервите. Нервите растат 1 mm дневно од местото на поправка до целта. Најблиските цели од местото на поправка се рамото и лактот, а движењата во овие области може да се рестартираат за 6-12 месеци. За опоравување во движењата на раката треба многу долго време ако не постои пред операцијата. Кај повеќето пациенти чувството во раката се враќа 1,5-2 години по операцијата. Движењата можат да се добијат само во мал процент од нив, бидејќи мускулите овде не можат да го чекаат овој многу долг период и нивната структура се менува од мускулно во сврзно ткиво. Сетилните нерви од нозете се користат за поправка и замена на повредените нерви на брахијалниот плексус. Нервите земени од нозете се сензорни кои не предизвикуваат никакво откажување на движењето. Лузните на нозете по операцијата треба да се игнорираат за функциите на рацете.
Една од најважните точки што пациентот и неговите/нејзините роднини треба да ја знаат за каква било операција на нервот, особено операцијата на брахијалниот плексус, е дека е потребно многу долго време за да се добијат дури и некои резултати. Во овој период треба трпеливо да се врши активна физиотерапија и рехабилитација.
Ивес треба да знае за каква било операција на нервите, особено операцијата на брахијалниот плексус, потребно е многу долго време за да се добијат дури и некои резултати. Во овој период треба трпеливо да се врши активна физиотерапија и рехабилитација.
Како и кај сите повреди на нервите, операциите кои ќе се извршат веднаш по дијагнозата даваат поуспешни резултати. Нервите растат со продолжување на брзината од 1 mm дневно од областа за поправка надолу. Додека функцијата на чекање од мускулите на рамото и лактот е можна, мускулите кои обезбедуваат детални движења на рацете се најдалечните цели. Причината за ова се мускулите на кои нервите ќе им дадат електрично вртење во сврзното ткиво полека и неповратно ги губат карактеристиките на контракција. Доколку се земе предвид барањето за операции на нервите, тоа треба да се примени пред една година. Во овој термин, важно е колку нервни корени се оштетени и нивото на нивното оштетување. За нервните корени кои се оштетени на ниво на 'рбетот, може да биде потребна трансплантација од нерви што ги користиме помалку. Кај повредите на пониско ниво кои се визуелизираат нервните корени, нервите земени од нозете се користат со правење мост помеѓу дефицитарниот регион. Нервите земени од ногата се сензорни нерви кои не предизвикуваат никакво откажување на движењето. Лузните од областа каде што се земени треба да се игнорираат за функциите на рацете.
Една од најважните точки што треба да ги запомнат пациентот и роднините на пациентот поврзана со брахијалниот плексус или со други операции на нервите е дека резултатите од операциите ќе се земат по долго време. Целта по овој тежок протокол за третман кој може да трае со години е да се формира помошен екстремитет кој помага на стабилниот екстремитет со обезбедување на максимална функција во раката и раката (стопроцентно закрепнување и обезбедување на сите функции никогаш не треба да се чека). Но, дури и тоа е можно со операции кои ќе се вршат долгорочно, со усогласено следење помеѓу пациентот и лекарот и физиотерапевтски процес и големо трпение.
