Skip to main content

СИНДРОМ НА КОБИТАЛЕН ТУНЕЛ

Синдромот на кубитален тунел е состојба кога улнарниот нерв (еден од двата главни нерви на раката) е изложен на компресија или притисок што резултира со проблеми како болка, оток, вкочанетост (во малиот прст и половина од прстенот на прстот) и слабост во моќта на рацете. Овој нерв е многу површен на ниво на лактот и затоа е отворен за притисоци и трауми.

Кога го свиткаме лактот, улнарниот нерв се протега и се притиска кон коскената проминација наречена „медијален епикондил“. Ако пациентот ја држи оваа положба долго време, или добива повторливи мали трауми на оваа област, сврзното ткиво околу нервот се згуснува како реакција. Ова, со време влијае на квалитетот на преносот на нервот.

Првите симптоми на синдромот на кубиталниот тунел се вкочанетост во прстенот и малите прсти. Несмасност при работа со раце, болка и свиткување наназад на прстенот и малите прсти, други подоцнежни симптоми на овој синдром.

ЕМГ (електромиографија) и тестовите за нервна спроводливост ја поддржуваат дијагнозата и помагаат за следење.

Во раните случаи, избегнувањето на помали, повторливи трауми, корекција на позициите на лактот (ако е потребно со помош на шини) може да ги ублажи симптомите. Доколку проблемите траат подолго од 2-3 месеци и влијаат на квалитетот на животот, хируршката интервенција е третман на избор. Се претпочита претежно аксиларна блок анестезија (само анестезија на раката) за да се подготви пациентот за операција. На операцијата, улнарниот нерв се транспонира напред како прашка за да се минимизира свиткувањето, истегнувањето и сл. Симптомите може да бидат потребни неколку недели за да исчезнат. Во доцните случаи, моторните функции може да не се вратат дури и по операција на нервите. Трансферот на тетива е алтернатива за пациенти чија операција е неуспешна во стекнување на моторни функции или доцни примарни случаи. Во некои случаи по операцијата е потребна физиотерапија.