Евалуација на долгорочните резултати при осакатување на повредите на рацете

ИСТОРИЈАТ
Целта на оваа студија е да ги пријави хируршките процедури извршени кај пациенти со повреди на рацете со осакатување и да ги оцени исходите од третманот.

МЕТОДИ

Прикажана е ретроспективна евалуација на 130 пациенти оперирани помеѓу 2000 и 2005 година за оштетени повреди на рацете. Дваесет и пет од пациентите можеа да бидат следени до крајот на рехабилитацијата. Утврдени се моќта на зафат и опсегот на движење во зафатените
зглобови. Тестот за брзина на манипулација во Минесота и тестот за Пурдју Пегборд беа користени за евалуација на функционалните резултати.

РЕЗУЛТАТИ

Просечниот опсег на движење беше 64,7% (минимум: 17%, максимум 96%) од неповредениот екстремитет. Просечната јачина на стисокот беше 52% (15-80%) од неповредениот екстремитет. Латералното штипкање беше 66% (25%-81%) од контралатералната рака и резултатите беа 53%
(12%-68%) за штипкање на клучот и 52% за штипкање на статив. Тестот за брзина на манипулација во Минесота покажа задоволителни резултати кај 92% од пациентите во вештина, сила и координација на рацете. Намалување на фините моторни вештини беше забележано во тестот „Пердју Пегборд“.

ЗАКЛУЧОК

Главните цели за третман при осакатување на повредите на рацете се добивање на екстремитет кој е корисен во секојдневните активности и, доколку е можно, што го олеснува враќањето на работа.

Клучни зборови: осакатена рака; ампутација, трауматска/хируршка интервенција; рака; повреди на рацете; повреди на прстите; реконструктивни хируршки процедури; повреди на меките ткива/хирургија